تفاوت بین been و being در گرامر انگلیسی

یکی از چالش‌های رایج زبان‌آموزان هنگام یادگیری زبان انگلیسی، درک تفاوت بین کلمات مشابهی است که اغلب در جمله‌سازی به کار می‌روند. دو مثال برجسته از این گونه کلمات، ‌«been» و «being» هستند. این دو کلمه به دلیل ظاهر نزدیک و نقش‌های گرامری مرتبطشان، می‌توانند گیج‌کننده باشند. اگرچه هر دو از اشکال مختلف فعل «to be» هستند، اما کاربردهای کاملاً متفاوتی دارند که یادگیری آن‌ها می‌تواند در تقویت مهارت‌های گرامری شما بسیار مؤثر باشد.

این مقاله به شما کمک می‌کند تا با کاربردهای صحیح «been» و «being»، تفاوت‌های گرامری و رایج‌ترین اشتباهات زبان‌آموزان در این زمینه آشنا شوید. علاوه بر آن، با ارائه مثال‌ها، تمرین‌ها و توضیحات ساده و قابل فهم، شما را یاری می‌کنیم تا این موضوع را به شکلی عمیق یاد بگیرید و بهتر بتوانید در موقعیت‌های مختلف از این دو کلمه استفاده کنید.

اگر می‌خواهید در مکالمات و نگارش انگلیسی خود حرفه‌ای‌تر شوید و از سردرگمی در کاربرد این دو کلمه خلاص شوید، به‌دقت همراه ما باشید.

تعریف been و being: نقش و کاربرد در گرامر انگلیسی

برای درک تفاوت بین «been» و «being»، ابتدا لازم است نقش و تعریف هر کدام را به طور جداگانه بررسی کنیم. این دو کلمه از حالت‌های مختلف فعل «to be» محسوب می‌شوند، اما در زبان انگلیسی، کاربردها و عملکردهای متفاوتی دارند.

1. چیستی “been”

  • تعریف:
    «Been» شکل سوم فعل «to be» یا همان حالت past participle این فعل است.
  • کاربرد:
    «Been» معمولاً در زمان‌های کامل (مثل Present Perfect یا Past Perfect) به کار می‌رود و نشان‌دهنده تجربه‌ای است که در گذشته رخ داده است یا شرایطی که به پایان رسیده است.
  • مثال‌ها:
    • I have been to Paris before.
      (من قبلاً به پاریس رفته‌ام.)
    • She had been waiting for hours.
      (او ساعت‌ها منتظر مانده بود.)
  • نکته:
    هنگامی که از «been» استفاده می‌کنید، معمولاً پیرامون چیزی که «انجام شده» یا گذشته‌ای که اثرش تمام شده است، صحبت می‌کنید.

2. چیستی “being”

  • تعریف:
    «Being» شکل استمراری فعل «to be» است که در حالت‌های gerund (اسم مصدر) یا present participle (حال استمراری) به کار می‌رود.
  • کاربردها:
    ۱. استفاده در جملات حال یا آینده استمراری:

    • She is being careful.
      (او دارد با احتیاط عمل می‌کند.)
      ۲. استفاده به عنوان یک اسم مصدر در جملات:
    • Being honest is very important.
      (صادق بودن بسیار مهم است.)
  • مثال‌های بیشتر:
    • I dislike being late.
      (من از دیر رسیدن خوشم نمی‌آید.)
    • The house is being cleaned.
      (خانه در حال تمیز شدن است.)
  • نکته:
    «Being» بیشتر زمانی استفاده می‌شود که به یک حالت یا پروسه استمراری اشاره داریم یا می‌خواهیم رفتاری خاص را توصیف کنیم.

با توجه به تعریف و نقش هر کدام از این دو کلمه، به‌وضوح دیده می‌شود که «been» برای زمان‌های کامل و «being» برای زمان‌های استمراری یا به‌عنوان اسم مصدر به کار می‌روند. حال، بیایید در بخش بعدی تفاوت‌های کاربردی این دو را عمیق‌تر بررسی کنیم.

۲۱ جمله ضروری برای شروع مکالمه انگلیسی از صفر (تمرین عملی با فیلم!)

در این ویدیو، 21 جمله کلیدی و کاربردی برای شروع مکالمه انگلیسی از صفر رو بهتون آموزش میدم. اما نه به روش‌های خسته‌کننده! خبری از گرامر پیچیده و تحلیل‌های طولانی نیست. فقط تمرین عملی و تکرار!

تفاوت‌های کاربردی بین been و being

حال که تعریف و نقش «been» و «being» را آموختید، وقت آن است که به تفاوت‌های کاربردی این دو کلمه بپردازیم. درک این تفاوت‌ها می‌تواند کمک کند تا در موقعیت‌های مختلف زبان انگلیسی، از کاربرد صحیح هر یک اطمینان پیدا کنید.

1. استفاده از “been” در زمان‌های کامل

«Been» به‌عنوان شکل سوم فعل «to be»، در زمان‌های کامل (Perfect Tenses) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد زمانی رخ می‌دهد که بخواهیم تجربه‌ای که کامل شده یا به پایان رسیده باشد را بیان کنیم.

آموزش مرتبط  گرامر افعال بی‌قاعده (Irregular Verbs) در انگلیسی

زمان حال کامل (Present Perfect):

در این زمان، از «been» برای صحبت درباره تجربه‌ها یا رخدادهایی که در گذشته به وقوع پیوسته‌اند و هنوز تأثیرشان باقی است، استفاده می‌کنیم.

  • مثال‌ها:
    • I’ve been to Italy three times.
      (من سه بار به ایتالیا رفته‌ام.)
    • He has been very busy lately.
      (او اخیراً خیلی مشغول بوده است.)

زمان گذشته کامل (Past Perfect):

در این زمان، «been» برای رخدادی به کار می‌رود که پیش از زمان مشخصی در گذشته به پایان رسیده است.

  • مثال‌ها:
    • She had been to the park before it started raining.
      (او قبل از اینکه باران شروع شود، به پارک رفته بود.)
    • We had been working all day.
      (ما تمام روز مشغول به کار بودیم.)

2. استفاده از “being” در زمان‌های استمراری

«Being» به‌عنوان حالت استمراری فعل «to be» بیشتر زمانی به کار می‌رود که بخواهیم حالتی موقت، پیش‌رونده یا جاری را در زبان توضیح دهیم.

زمان حال استمراری (Present Continuous):

وقتی بخواهید حالتی موقت یا رفتاری خاص در زمان حال توصیف کنید، از «being» استفاده می‌شود.

  • مثال‌ها:
    • He is being silly today.
      (او امروز احمقانه رفتار می‌کند.)
    • She is being very kind to everyone.
      (او با همه بسیار مهربان رفتار می‌کند.)

زمان گذشته استمراری (Past Continuous):

برای توصیف حالتی که در گذشته به‌طور مداوم اتفاق می‌افتاده است، «being» می‌آید.

  • مثال‌ها:
    • The cat was being playful yesterday.
      (گربه دیروز بازیگوش بود.)
    • He was being rude during the meeting.
      (او در طول جلسه بی‌ادب بود.)

3. تفاوت در معنای جمله

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های «been» و «being» این است که معنای جمله را به طور کامل تغییر می‌دهند. مثلاً:

  • He has been kind.
    (او مهربان بوده است.)
    → این جمله نشان می‌دهد که در گذشته، این فرد مهربان بوده و این تأثیر هنوز باقی است.
  • He is being kind.
    (او مهربان رفتار می‌کند.)
    → این جمله نشان می‌دهد که در حال حاضر، او در حال انجام رفتاری مهربانانه است.

4. نقشی در جملات اسم‌دار (Gerund and Infinitive)

«Being» می‌تواند به‌عنوان یک اسم مصدر (Gerund) در جملات به کار برود، اما «been» هرگز چنین نقشی ندارد.

  • مثال‌ها:
    • Being honest is important.
      (صادق بودن مهم است.)
    • She enjoys being with friends.
      (او از بودن با دوستان لذت می‌برد.)

5. ترکیب با سایر افعال کمکی

  • «Been» معمولاً با have/has/had همراه می‌شود.
    • مثال: They have been to Spain.
  • «Being» معمولاً با am/is/are/was/were مورد استفاده قرار می‌گیرد.
    • مثال: She was being polite.

این تفاوت‌ها نشان می‌دهند که «been» بیشتر در زمان‌های کامل و برای رخدادهایی که به پایان رسیده‌اند به کار می‌رود، در حالی که «being» حالتی جاری یا رفتاری موقت را نشان می‌دهد. در بخش بعدی، کاربرد این دو کلمه در جملات مجهول را بررسی خواهیم کرد.

کاربرد been و being در جمله‌های مجهول

یکی از رایج‌ترین کاربردهای «been» و «being» زمانی است که این دو کلمه در جملات مجهول (Passive Voice) استفاده می‌شوند. در این بخش توضیح خواهیم داد که چگونه «been» و «being» در جملات مجهول و در زمان‌های مختلف به کار می‌روند و چه تفاوتی در کاربرد آن‌ها وجود دارد.

1. استفاده از “been” در جملات مجهول

«Been» در ساختار جملات مجهول زمان‌های کامل (Perfect Tenses) استفاده می‌شود. این کاربرد برای بیان حالتی است که یک عمل به طور کامل انجام شده باشد.

زمان حال کامل مجهول (Present Perfect Passive):

در این حالت، از «been» به همراه یک فعل سوم شخص استفاده می‌شود تا نشان دهد که عملی در گذشته انجام شده و اثرش هنوز باقی مانده است.

  • مثال‌ها:
    • The documents have been signed.
      (اسناد امضا شده‌اند.)
    • She has been invited to the meeting.
      (او به جلسه دعوت شده است.)
آموزش مرتبط  تفاوت بین would و used to در بیان عادت‌های گذشته

زمان گذشته کامل مجهول (Past Perfect Passive):

این حالت به عملی اشاره دارد که پیش از زمانی مشخص در گذشته کامل شده باشد.

  • مثال‌ها:
    • The house had been cleaned before they arrived.
      (خانه قبل از اینکه آن‌ها برسند تمیز شده بود.)
    • All the work had been completed by the deadline.
      (تمام کارها تا مهلت مقرر تکمیل شده بود.)

2. استفاده از “being” در جملات مجهول

«Being» در جملاتی به کار می‌رود که حالت استمراری (Continuous Tenses) دارند. معمولاً در زمان حال یا گذشته استمراری مجهول از «being» استفاده می‌شود.

زمان حال استمراری مجهول (Present Continuous Passive):

این حالت نشان می‌دهد که یک عمل در زمان حال در حال انجام شدن است.

  • مثال‌ها:
    • The room is being cleaned right now.
      (اتاق در حال حاضر در حال تمیز شدن است.)
    • A new bridge is being built in the city.
      (یک پل جدید در شهر در حال ساخته شدن است.)

زمان گذشته استمراری مجهول (Past Continuous Passive):

این حالت به عملی اشاره دارد که در گذشته در حال انجام شدن بوده است.

  • مثال‌ها:
    • The report was being written when I arrived.
      (گزارش در حال نوشته شدن بود وقتی من رسیدم.)
    • Dinner was being prepared when guests arrived.
      (شام در حال آماده شدن بود وقتی مهمان‌ها رسیدند.)

3. تفاوت کاربردی بین been و being در جملات مجهول

  • از «been» در جملات مجهول برای بیان عملی استفاده می‌شود که قبلاً به پایان رسیده باشد و دیگر انجام نمی‌شود.
    • مثال: The book has been read by everyone.
      (این کتاب توسط همه خوانده شده است.)
  • از «being» برای حالتی استفاده می‌شود که یک عمل یا فرآیند در حال انجام باشد.
    • مثال: The book is being read by the students.
      (این کتاب توسط دانش‌آموزان در حال خوانده شدن است.)

4. کاربرد عملی در مکالمات روزمره

جملات مجهول که از «been» و «being» استفاده می‌کنند، در زندگی روزمره بسیار پرکاربرد هستند. در صحبت از تجربیات (حال کامل) یا فرایندهای در حال انجام (حال استمراری) استفاده صحیح از این دو کلمه تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

  • The problem has been fixed.
    (مشکل حل شده است.)
  • The problem is being fixed.
    (مشکل در حال حل شدن است.)

توجه به جزئیات زمانی در جملات مجهول می‌تواند به شما کمک کند تا «been» و «being» را به درستی به کار ببرید. در بخش بعدی، به توضیح ترکیب این دو کلمه با افعال کمکی و نکات مربوطه خواهیم پرداخت.

ترکیب بین Been و Being با افعال کمکی

برای درک صحیح کاربرد «been» و «being»، یکی از نکات مهم، نحوه ترکیب آن‌ها با افعال کمکی (Auxiliary Verbs) است. این ترکیب‌ها تأثیر زیادی بر معنا، کاربرد و زمان جمله دارند. در ادامه، به بررسی دقیق این ترکیب‌ها و نحوه استفاده از آن‌ها می‌پردازیم.

1. ترکیب «Been» با افعال کمکی

«Been» معمولاً همراه با افعال کمکی have/has/had به کار می‌رود. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، این کاربردها معمولاً مربوط به زمان‌های کامل هستند.

الف) ترکیب با “Have/Has”: زمان حال کامل (Present Perfect)

در این حالت، «been» نشان‌دهنده تجربه یا عملی است که در گذشته رخ داده و تأثیر آن هنوز باقی است.

  • مثال‌ها:
    • I have been here before.
      (من قبلاً اینجا بوده‌ام.)
    • She has been very busy recently.
      (او اخیراً خیلی مشغول بوده است.)
    • We have been to that restaurant many times.
      (ما بارها به آن رستوران رفته‌ایم.)
آموزش مرتبط  گرامر شرطی ترکیبی (Mixed Conditionals)

ب) ترکیب با “Had”: زمان گذشته کامل (Past Perfect)

در این حالت، «been» به عملی اشاره می‌کند که پیش از زمانی مشخص در گذشته کامل شده باشد.

  • مثال‌ها:
    • They had been friends for years before they argued.
      (آن‌ها سال‌ها با هم دوست بودند قبل از اینکه بحث کنند.)
    • I had been to that museum before, so I didn’t go again.
      (من قبلاً به آن موزه رفته بودم، به همین دلیل دوباره نرفتم.)

2. ترکیب «Being» با افعال کمکی

«Being» بیشتر همراه با افعال کمکی am/is/are/was/were در زمان‌های استمراری به کار می‌رود. این کاربرد نشان‌دهنده یک عمل یا حالتی است که در حال انجام یا رخ دادن است.

الف) ترکیب با “Am/Is/Are”: زمان حال استمراری (Present Continuous)

«Being» در زمان حال استمراری برای اشاره به حالتی موقت یا رفتاری خاص استفاده می‌شود.

  • مثال‌ها:
    • He is being so kind today.
      (او امروز خیلی مهربان رفتار می‌کند.)
    • Why are you being so quiet?
      (چرا این‌قدر آرام هستی؟)
    • The dog is being very playful.
      (سگ خیلی بازیگوش رفتار می‌کند.)

ب) ترکیب با “Was/Were”: زمان گذشته استمراری (Past Continuous)

این ترکیب نشان‌دهنده حالتی در گذشته است که در آن زمان یک عمل یا رفتار به طور موقت انجام شده است.

  • مثال‌ها:
    • She was being rude during the meeting.
      (او در طول جلسه بی‌ادب بود.)
    • They were being very noisy last night.
      (آن‌ها دیشب خیلی سروصدا می‌کردند.)

3. ترکیب برای جملات مجهول

در جملات مجهول نیز ترکیب «been» و «being» با افعال کمکی کاربرد گسترده‌ای دارد که پیش‌تر بررسی شد:

  • The house has been cleaned.
    (خانه تمیز شده است.)
  • The house is being cleaned.
    (خانه در حال تمیز شدن است.)

4. تفاوت‌های کلیدی میان ترکیب «been» و «being»

  • “Been” زمانی استفاده می‌شود که بخواهید به عملی کامل‌شده در گذشته یا تجربه‌ای اشاره کنید.
  • “Being” زمانی به کار می‌رود که بخواهید حالتی مستمر یا تأکید بر رفتاری خاص را بیان کنید.

برای مثال:

  • She has been happy lately.
    (او اخیراً خوشحال بوده است.)
  • She is being happy.
    (او در حال خوشحال نشان دادن خود است.)

ترکیب این دو کلمه با افعال کمکی بسیار مهم است و تأثیر زیادی بر معنای جملات دارد. در بخش بعدی به اشتباهات رایج زبان‌آموزان در استفاده از «been» و «being» و راه‌های اجتناب از آن خواهیم پرداخت.

جمع‌بندی: تفاوت بین Been و Being در گرامر انگلیسی

درک تفاوت بین «been» و «being» در زبان انگلیسی یکی از چالش‌های اساسی برای زبان‌آموزان است، اما با تمرکز بر نقش‌ها و کاربردهای آن‌ها می‌توان به تسلط کامل دست یافت. همان‌طور که در مقاله توضیح داده شد:

  • “Been” شکل سوم فعل «to be» است و بیشتر در زمان‌های کامل (Perfect Tenses) برای بیان رخدادهای گذشته یا تجربیات استفاده می‌شود.
  • “Being” شکل استمراری فعل «to be» است و معمولاً در زمان‌های استمراری (Continuous Tenses) برای توصیف حالتی جاری یا رفتاری موقت به‌کار می‌رود.

علاوه بر این، ترکیب این دو کلمه با افعال کمکی و استفاده آن‌ها در جملات مجهول (Passive Voice) نقش مهمی در ساختارهای گرامری دارد. تمایز دقیق میان «been» و «being» نیازمند توجه به زمان جمله و معنای مورد نظر است.

با تمرین و مرور مثال‌ها، به‌تدریج استفاده از این دو کلمه برایتان ساده‌تر و طبیعی‌تر خواهد شد. فراموش نکنید که تسلط بر این موضوع نه‌تنها مهارت گرامری شما را تقویت می‌کند، بلکه به بهبود مکالمات و نوشتارهای انگلیسی شما نیز کمک می‌نماید.

امیدواریم این مقاله توانسته باشد موضوع را به‌خوبی برای شما توضیح دهد و مسیر یادگیری‌تان را هموارتر سازد. موفق باشید!


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *